Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ ένα νερό κρύο νερό κι από πούθε κατεβαίνει Βαγγελιώ μου παινεμένη. Ένα νερό κυρά Βαγγελιώ ένα νερό κρύο νερό. Από γκρεμό κυρά Βαγγελιώ από γκρεμό γκρεμίζεται σε περιβολάκι μπαίνει Βαγγελιώ μου παινεμένη. Από γκρεμό κυρά Βαγγελιώ από γκρεμό γκρεμίζεται. Ποτίζει δε – κυρά Βαγγελιώ ποτίζει δέντρα και κλαδιά λεμονιές και κυπαρίσσια σαν τα όμορφα κορίτσια. (σαν και εσάς καλά κορίτσια) Ποτίζει δε – κυρά Βαγγελιώ ποτίζει δέντρα και κλαδιά.
ΑΜΟΡΓΙΑΝΟ ΜΟΥ ΠΕΡΑΜΑ
Α, α, αχ κι αμάν – αμάν. Αμοργιανό είναι το νερό αμοργιανή, αμοργιανή κι η βρύση. Α, α, αχ κι αμάν – αμάν. Αμοργιανή κι η κοπελιά που – που πάει να, που πάει να γιομίσει. Αμοργιανό μου πέραμα να ‘χεις καλό ξημέρωμα. Α, α, αχ κι αμάν – αμάν. Ήλιε μου στο βασιλεμό πε – περίμενε, περίμενε λιγάκι. Α, α, αχ κι αμάν – αμάν. Να στείλω στην αγάπη μου έ – ένα γαρυ – ένα γαριφαλάκι. Αμοργιανό μου πέραμα να ‘χεις καλό ξημέρωμα.
Ω Νερό!
Στη ζωή μου πολύ σημαντικό είσαι στο ρυάκι δροσερό σαν νεογέννητο μωρό Νεράκι το νερό γεμίζει το μαγιό της θάλασσας τ’ αυλάκι γεμίζει το νεράκι. Τρέχει τρέχει το νερό Και δροσίζει το βουνό. Χωρίς νερό στη Γη Δε θα είχαμε ζωή.